MAGIČNI REALIZAM U PUNOM SJAJU

Film: Oblik vode (The Shape of Water)

Režija: Giljermo del Toro

Scenario: Giljermo del Toro, Vanesa Tejlor

Uloge: Sali Hokins, Majkl Šenon, Dag Džons

Trajanje: 123 min

Proizvodnja: SAD, 2017.

"Oblik vode” je deseti dugometražni film meksičkog autora Giljerma del Tora, i dobitnik je Zlatnog lava na filmskom festivalu u Veneciji 2017. godine. Ovaj film je ujedno i treći film iz njegovog intimnog magično-realističkog ciklusa, koji je otpočeo sa “Đavoljom kičmom” (El espinazo del diablo, 2001.), nakon koga je usledio “Panov lavirint” (El laberinto del fauno, 2006.). Ovo ostvarenje se ne može svrstati u horor žanr na konvencionalan način, štaviše, žanrovski je bliža drami i romansi. Ovaj momenat je tipičan za del Torovo svaralaštvo, on plete mrežu referencijalnosti kojom priča svoju autetntičnu priču. Ova mreža seže od horor klasika i mjuzikla nastalih do sredine XX veka, kao što su “Čudovište iz Crne Lagune” (Creature from the Black Lagoon, 1954.) i “Sledi flotu” (Follow the Fleet, 1936.), preko dela klasične književnosti (“Lepotica i zver” i  "Mala sirena"), pa do naučno-fantastičnih dela poput “Čoveka amfibije” (Человек-амфибия, 1928.) ruskog pisca Aleksandra Beljajeva i radio-drame “Da čujem tvoj šapat” (Let me hear you whisper, 1969.) američkog dramskog pisca Pola Zindela. U ove okvire del Toro smešta vanvremensku priču o ljubavi, ali i omaž jednom prošlom vremenu, a sve to ispričana na njegov trejdmarkovani perfekcionistički način.

Film prepliće visoko-fantazijske elemente poput rečnih monstruma i sirena sa realizmom Amerike šezdesetih godina XX veka, u kojoj bujaju rasizam, mizoginija i homofobija, a sve u senci sovjetske pretnje koja u glavi svakog patriote može da zaseni bilo koji aktuelni problem. Savršena estetizacija prelazak sa fantazije na realizam čini besprekornim i neprimetnim, čemu značajno doprinosi i kinematografija Dena Lostsena, koji je sa del Torom sarađivao na “Mimikriji” (Mimic, 1997.) i “Grimiznom vrhu” (Crimson Peak, 2015.), i zahvaljujući kome imamo prepoznatljivu fluidnu kameru koja daje bajkoviti osećaj ovom filmu. Što se tiče kastinga, del Toro je imao na umu tačno određene glumce za koje su uloge pisane, i svi sem Ijana Mekelena, koji je zamenjen Ričardom Dženkinsom su našli svoje mesto u ovom filmu, i za očekivati, odradili posao maestralno.

Priča filma prati nemu spremačicu Elizu Espozito (Seli Hokins), koja radi u strogo čuvanom vojnom postrojenju. Njenu životnu rutinu prekida jednog dana misteriozni “tovar” koji dolazi u laboratoriju postrojenja, u pratnji namrgođenog vladinog agenta Ričarda Striklenda (Majkl Šenon). Ispostavlja se da je “tovar” čudovišno amfibijsko biće ulovljeno u amazonskoj reci, sa kojim Eliza uspostavlja komunikaciju znakovnim jezikom. Stvari počinju da se komplikuju kada u igru uđu sovjetski špijuni i američki visoki vojni zvaničnici. Na Elizu i njene prijatelje, ilustratora Džajlsa (Ričard Dženkins) i spremačicu Zeldu (Oktavija Spenser) pada teret donošenja teških odluka koje mogu promeniti tok utrke u tehnologiji i naoružanju između Sovjetskog saveza i SAD-a.

Ako ste ljubitelj dela ovog autora, ovo je film koji obavezno morate pogledati, po mogućstvu u bioskopu, jer je ovo pravi veliki film, stvoren za filmsko platno. Oni ostali, koji su za “Grimizni vrh” razočarano govorili: “Pa ovo uopšte nije horor!” - mogu komotno da preskoče ovo ostvarenje. 

Aljoša Tomić